Hotaru no Haka - Grave of the Fireflies - Ateşböceklerinin Mezarı (1988)

Ateşböceklerinin Mezarı (火垂るの墓 Hotaru no Haka^?) Isao Takahata'nın yazıp yönettiği 1988 yapımı animasyon filmidir. Animasyonun yapımı için Studio Ghibli ile anlaşan Shinchosha'nın ilk film projesidir. Film Akiyuki Nosaka'nın, II. Dünya Savaşı esnasına açlıktan ölen kızkardeşinden özür dilemek niyetiyle yazdığı Hotaru no Haka (animasyon Japonya'da aynı isimle yayınlandı) isimli kısmi otobiyografik romanından uyarlandı.

Drama en sarsıcı animasyonlardan biri olarak kabul edilir. Roger Ebert filmi şimdiye dek yapılmış en güçlü savaş karşıtı filmlerden biri olarak nitelendirmektedir. Animasyon tarihçisi Ernest Rister filmi Steven Spielberg'inSchindler'in Listesi yapıtı ile karşılaştırarak, gördüğü en içten animasyon filmi olduğunu belirtmiştir.^[1]

Konu:

Ateşböceklerinin Mezarı II. Dünya Savaşı'nın sonuna yakın bir dönemde Japonya'da geçer. Filmde, bombalanan Kobe şehrinde hayatta kalmış 14 yaşındaki Seita (清太) ve onun dört yaşındaki kızkardeşi Setsuko'nun (節子) umutsuz çabaları anlatılır.

Filmin başlangıcında, nasıl sonlanacağı sezinlenmektedir. Seita Sannomiya İstasyonu'nunun karanlık bir köşesinde terkedilmiş ve bir deri bir kemik halde ölür. Ardından ruhu kızkardeşinin ruhuyla biraraya gelir ve kardeşler trenle çeşitli istasyonlara giderlerken geriye dönüşlerle ve fon sesiyle geçmiş anlatılır.

Liman şehri Kobe'ye bombalı saldırı yapıldıktan sonra anneleri ölen Seita ve Setsuko teyzelerinin yanına giderler. Başlangıçta iyi görünen teyzeleri zamanla çocuklara daha az yemek verip daha kötü davranmaya başlar. Bunun üzerine kardeşler şehrin dışında yer alan eski bir sığınağa taşınmaya ve kendilerine bakmaya karar verirler.

Seita, kendisi ve kardeşi için tarlalardan sebze çalmaya ve bombalama esnasına evleri yağmalamaya başlasa da yiyecek bulmak giderek zor bir hale gelir. Sonunda küçük kız yetersiz beslenmeden ölür. Seita kardeşi için insanlardan uzakta yalnız bir cenaze töreni düzenler. Ardından kızkardeşine ait küllerin birazını şeker kutusuna ekler ve kutuyu ve babasının fotoğrafını birlikte ölene kadar taşır.

Filmin sonunda Seita ve Setsuko'nun ruhları görülür. Artık sağlıklı ve iyi giyimli görünmektedirler ve yan yana oturarak günümüz Kobe'sine bakmaktadırlar.